| |
[color=black][font=monotype corsiva]
Βαρέθηκα να γράφω για αγάπες πένθιμες.
Βαρέθηκα να γράφω, αναίτια, ιστορίες εύθυμες.
Δες! Τα υπόγεια της ψυχής μου κυβερνάει ένας χαφιές.
Σε κοινή θέα τα μυστικά μου, τα παιδικά όνειρά μου.
Τα περιεργάζονται δειλοί χειροκροτητές.
Στην οδό της Αποκάλυψης, κάτι τύποι περιμένουν
τη στιγμή της ανάληψης…
Ένας τους είμαι κι εγώ.
Εκείνος με το σκούρο παλτό.
Κουβαλώ το καλάθι.
Έχει το φαγητό που τρώω εδώ και χρόνια…
Όπως όλοι.
Ακούραστοι εραστές των ωραίων των λόγων.
Φανατικοί οπαδοί ξακουστών παρανόμων.
Με φλόγα άσβηστη για έργα μεγάλα,
μα ολοένα πυκνώνουν τα έρημα βράδια,
σε μια πορεία στην οδό της συγκάλυψης…
1997
[/color][/font]
[color=blue][font=Georgia]
Το προφίλ αφιερώνεται στη μνήμη του Νίκου Καλύβα,
ο οποίος έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή στις 2-3-2004.
Το παρόν ποίημά του είναι δημοσιευμένο στο βιβλίο,
που εξέδωσε η οικογένεια του, στην Αλεξανδρούπολη το 2005:
ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΥΒΑΣ
"Μισοσβησμένα Υστερόγραφα: 1996-2003"
εκδόσεις ΓΡΑΦΙΣ
εικονογράφηση: Αγγελική Ξανθοπούλου
πρόλογος: Στράτος Βραχιώλιας
ISBN 960-88573-0-9
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
