Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271259 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θυμούμαι
 
[align=center][B]

Θυμούμαι

Θυμούμαι που είμαστε μικροί Φτωχοί και μαζεμένοι,
Και σ΄ένα πιάτο τρωγαμε Κι είμαστ΄αγαπημένοι.

Τώρα ξενιτευτήκαμε Κι έχομε μεγαλεία,
Και ζούμε μόνο με όνειρα Και πάντα με αγωνία.

Η φτώχια μας, μας έκανε Να ζούμε χωρισμένοι,
Άλλοι από κει ,άλλοι από δώ, Όλοι ξενιτευμένοι.

Γιατί? Η μοίρα η κακιά Σ΄αυτην την κοινωνία,
Να κάμνει ούλλους τους φτωχούς Να ζούν με αγωνία.

Η φτώχια δεν είναι κακόν Αν έχεις την υγειά σου,
Πάντοτες είσαι ευτυχείς Εσύ και τα παιδιά σου.

Εφύγαμεν με πρόγραμμα Και μέλλον των παιδιών μας,
Για νάνε κάποιος, κάποτε Κι εμάς εις το πλευρό μας.

Αλλά όπως πάνε τα μυαλά Και η δείξη των παιδιών μας,
Φένεται πως δεν θα βρεθεί Κανείς εις το θαφτιό μας.

Θα πάθομε χειρότερα Που πάθαν οι γονείς μας,
Κι εμείς εν να πεθάνομε νομίζω μοναχοί μας.

Ήθελα πάλι και οι ενιά Να ξανανταμωθούμε,
Εκεί που γεννηθήκαμε Και πρωτογνωριστήκαμε

Στην μάντρα του τζυρού μας. Εκεί να τα μιλήσουμε
Κι όλοι μας να γλεντίσουμε, Για χάρη τους γονιούς μας.

Κι άμα βρεθούμε κάποτες Εγώ θα προσπαθήσω,
Θα κάνω ότι θα μπορώ Να σας ευχαρηστίσω.


Εύα Ταμπουκάρη




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Εύας Ποιήματα
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα,Οικογένεια
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι αφορμές είναι πολλές / που ενπνεύση μου δίνουν / δικά μου αποτυπώματα / όμως εδώ αφήνουν.
 
Κώστας 1959
25-11-2015 @ 13:02
Καλημέρα .
Νοσταλγικό, πανέμορφο !!!
::up.:: ::theos.:: ::up.::

https://www.youtube.com/watch?v=sEdnI3In3AY
heardline
25-11-2015 @ 13:17
Θυμούμαι κι ονειρεύομαι
αγάπες και λουλούδια
γιατί όλα όσα γεύομαι
δε μοιάζουν αγγελούδια...

::laugh.:: ::laugh.::

Ωραίο το ποιημά σου Ναταλία, καλημερίζω σε και όλη την Κύπρο!!!!!!!!!!!
errikos_rwot
25-11-2015 @ 13:54
Υπέροχο!
::smile.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-11-2015 @ 14:23
Τι υπεροχο ποιημα κοριτσι μου, παει κατευθειαν στη ψυχη, καλο απογευμα. ::love.:: ::love.:: ::love.::
**Ηώς**
25-11-2015 @ 14:36
ζούμε μόνο με όνειρα Και πάντα με αγωνία....... αληθινό καθ'όλα μπράβο στην Εύα, ::love.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
25-11-2015 @ 15:34
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΝΑΤΑΛΙΑ ΜΟΥ ::hug.:: ::hug.::
Μάστορας
25-11-2015 @ 19:38
::up.:: ::up.:: ::up.::
ριχάρδος λεπίδας
25-11-2015 @ 20:40
Ατίθασα νιάτα.
ταπεινος ναρκισσος
25-11-2015 @ 21:36
Παραθέτω μαρτυρία του πατέρα μου.Την δεκαετία του ΄60 δεν
είμασταν τόσο μεμψίμοιροι.Επιζούσαμε και με τα λίγα, και τον
Θεό τον Υπέρτατο τον ευλογούσαμε.Υπήρχε αγάπη και συμπόνια
μεταξύ μας.Σωστά εκφράζεται η Εύα, και εσύ Ναταλία μου που την
φιλοξενείς σε αυτόν τον διαδυκτιακό τόπο.
Καλησπέρα σου! ! !
Ναταλία...
26-11-2015 @ 14:29
Σας ευχαριστώ και πάλι φίλοι μου που περνάτε από τη σελίδα μου

Χρόνια πολλά στο Στέλιο , Στέλλα .
::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο