| |
| | Προσφυγιά |  | | | Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες Αντρέα και Αντρούλα | | |
[align=center][B]
Προσφυγιά
Στην Κύπρον εγεννήθηκα κι Έζησα λίγα χρόνια,
Νόμιζα ότι στο νησί εγώ θα ζούσα Αιώνια.
Ήρθανε χρόνια δύσκολα Φτώσια μεγάλη κρίση,
Και σκέφτηκα την ξενιτιά Δεν είχα άλλη λύση.
Από μικρή ξεκίνησα Στη ξενιτιά να ζήσω,
Μα σκέφτηκα ένα πρωί Πίσω για να γυρίσω.
Εις το χωριό μου το φτωχό Το χώμα να πατήσω,
Το σπίτι που γεννήθηκα Να το ξανάντικρίσω.
Εγύρισα μα δέν βρήκα Κανέναν στο χωριό μου,
Ούτε σκυλί, ούτε γατί, Μα μήτε έναν δικό μου.
Σκέφτηκα σιλογήστηκα Δέρνω τώρα τον νού μου,
Και είπα τ΄είναι τούτον κακό Να μην μπορώ εγώ να μπω
Στο σπίτι του γονιού μου.
Είπα ίντανε τούτον το κακό Τούτα τα παναϊρκα,
Οι τούρκοι νάνε σπίτι μας Κι εμείς μες τα τσιατίρκα =τσαντίρια
Είδα και μπενοβγένανε Τούρκοι και διανευόταν,
Δικά τους όλα λέγανε Και περηφανευόταν.
Είπα να γράψω να τους πως Ίσως μ΄αφήσουν στο χωριό,
Και λόγια μην πετάσσουν Αλλά μου λένε οι χωριανοί
Σταμάτα κόρη μου κανεί Και θά βρεις το μπελά σου.
Και γύρισα στην ξενιτιά Με δυο χείλι καμένα,
Κι έχω ελπίδα στον θεό Πως θε να πάμε στο χωριό
Έτσι φαντάζομαι εγώ Αφτά είν΄ τα γραμμένα.
Εύα Ταμπουκάρη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Οι αφορμές είναι πολλές / που ενπνεύση μου δίνουν / δικά μου αποτυπώματα / όμως εδώ αφήνουν. | | | |
|
Oλύμπιος-Θεός
30-11-2015 @ 14:17 | ::hug.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
30-11-2015 @ 14:50 | Συγκινηθηκα αφανταστα, να ξερες ποσο σε νιωθω, ξενος στη γη σου, ξενος στις ριζες σου.Ας οψονται οι μακελαρηδες της γης, φιλια ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΒΑΛΣΑΜΟ
30-11-2015 @ 17:23 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | errikos_rwot
30-11-2015 @ 17:55 | Υπέροχο!
::smile.:: | | **Ηώς**
30-11-2015 @ 18:14 | ..................όσοι τα βίωσαν, ΝΟΙΩΘΟΥΝ.....
κι η κατεχόμενη Κύπρος μαρτυράει τα γεγονότα ::sad.:: ::hug.:: | | Κώστας 1959
30-11-2015 @ 21:39 | Καλησπέρα.
Συγκλονιστικό !!!
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Γη της λεμονιάς, της ελιάς, γη της αγκαλιάς, της χαράς
γη του πεύκου, του κυπαρισσιού
των παλικαριών και της αγάπης
Χρυσοπράσινο φύλλο, ριγμένο στο πέλαγο.
Γη του ξεραμένου λιβαδιού, γη της πικραμένης Παναγιάς
γη του λίβα, τ' άδικου χαμού
τ' άγριου καιρού, των ηφαιστείων
Χρυσοπράσινο φύλλο , ριγμένο στο πέλαγο.
Γη των κοριτσιών που γελούν, γη των αγοριών που μεθούν
γη του μύρου, του χαιρετισμού
Κύπρος της αγάπης και του ονείρου
Χρυσοπράσινο φύλλο ,ριγμένο στο πέλαγο.
(Μίκη Θεοδωράκη-Λεωνίδα Μαλένη)
https://www.youtube.com/watch?v=YnDvx7lpDJo | | Matinaki76
28-01-2016 @ 16:22 | ::love.:: τελειο!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
