| Κάπου υπάρχει ένα κερί
σε τραπέζι αναμένο
ένα αναπάντητο γιατί
το ότι ακόμα περιμένω
Δεν μ'εχει πάρει το πρωί
γιατί και πάλι έχει νυχτώσει
μεγάλη πήρα και τρανή
της λησμονιάς σου δόση
Στους τοίχους κάδρα με κοιτούν
τους απαντώ με βλέμμα
όλα μαζί το βλέπω απορούν
πως άντεξα στο ψέμα
Τα πάντα γύρω θολωμένα
γουλιά γουλιά με πιάνει ζάλη
ενα άδειο πιάτο
η αγάπη σου για μένα
κι όλο το είναι σου
ενα αδειανό μπουκάλι.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|