| |
| | Βεράντα |  | | |
Απ' τη βεράντα μου σε γνώρισα
ένα Σαββάτο βράδυ,
το βλέμμα μας μαγνήτισε,
μια λάμψη στο σκοτάδι.
Και στη βεράντα αντάμωσαν
ήχοι και οπτασίες,
αρώματα και μουσικές,
καραβάνια παραλίες.
Αστέρια προσγειώθηκαν
σε τούτη τη βεράντα,
το στόμα μένει σιωπηλό,
είναι η ψυχή αβάντα.
Τα σ' αγαπώ σου έπινα,
μεθούσε η βεράντα,
τα μάτια μας ουρλιάζανε
θα 'μαστε εδώ για πάντα.
Μα έγινε η βεράντα μας
ένα μπαλκόνι δάκρυ,
και το τσιγάρο κάηκε,
απόδειξη η στάχτη.
Ποτάμι από αίμα έτρεξε
παρέσυρε τη στάχτη.
Τα ίχνη μας χαθήκανε
εξατμίστηκε το δάκρυ.
Απ' τη βεράντα που σε γνώρισα
σου γράφω αυτό το ποίημα.
Συγνώμη και ευχαριστώ
που είσαι κ είμαι θύμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Η μεγαλύτερη άγνοια είναι η βεβαιότητα της σιγουριάς. | | | |
|
BETTY BOOP
17-05-2006 | τι παθαινει κανεις στην βεραντα;πολυ καλο | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
17-05-2006 | Δυο θύματα είναι πολλά για μια σχέση,εκτός αν είναι παράλληλη.Καλησπέρα. | | Γιώργος_Ευθυμίου
17-05-2006 | Ευχαριστώ παιδιά. Πάντα σε μία σχέση αληθινή ή κερδίζουν κ οι 2, ή χάνουν.., | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
18-05-2006 | Παρα πολυ ωραιο !!!!!! Καλημερα !!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
