| |
Με κοιτάς στου ήλιου το φως
να μ' ανακαλύψεις
προσπαθείς
όμως μάταια
εγώ είμαι γέννημα μιας σκοτεινής
πράξης
εσύ είσαι ευλογία που χάρισε στη
γη ένας έρωτας
κόσμοι διαφορετικοί
το βλέπεις κι εσύ
δεν μπορεί να μην το βλέπεις
δεν μπορεί να μ' αγαπάς τόσο πολύ
που να μ' αντέχεις
δεν είμαι σάρκα από τη σάρκα
ούτε αίμα από το αίμα σου
άλλα είναι τα υλικά μας
μα γλύπτης ο ίδιος.
Πέρασε καιρός
με τις χίμαιρες παλεύω
τον εαυτό σου παλεύεις να βρεις
το σπαθί μου κρατώ ενάντια στη σκιά
κι εσύ το χαμόγελο ζωγραφίζεις στα χείλη
και σκορπάς τη λάμψη που αναβλύζει
από εντός σου
χαρίζεις στον κόσμο κάτι σπουδαίο
εγώ παλεύω με της μοίρας το γραμμένο.
Στις φωτιές χορεύω με μαύρο φουστάνι
για σένα τριανταφυλλένια αυλόπορτα
φτιάχτηκε στην είσοδο της καρδιάς σου
εσύ λάμπεις
εγώ εκπροσωπώ το χάος
κι όμως είσαι το γλυκό ροδοπέταλλο
που κρατώ στα χέρια
ροδίζεις απαλά την όψη της ημέρας
και νιώθω για λίγο ασφαλής
μέσα σ' αυτή την τρέλα
σ' ευχαριστώ γι αυτή την μικρή άνοιξη
για την όμορφη καλημέρα .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
