| |
Το μαύρο κουτί της αγάπης
Το περιβόλι ανθισμένο
και το νερό κυλάει στη γη
μα το κορμί σου ξεχασμένο
ήλιος ποτέ δεν το 'χει δει
Κάπου κοιτάζεις σα χαμένος
μαζί σου χάθηκα κι εγώ
ούτε ψυχή, ούτε και σθένος
φτάνει ένα σάλιο να πνιγώ
Αν την αγάπη βαρεθούμε
φέρε το μαύρο της κουτί
να το ανοίξουμε να δούμε
τι άραγε έχει συμβεί
Κάπου φωτίζουνε μπαλκόνια
η Ελλάδα εδώ καλά κρατεί
τι κι αν περάσανε τα χρόνια
το κάθε τέλος μια αρχή
Τέρμα τα γκάζια σε μια Honda
μα αν μηδενίσουν οι στροφές
ρώτα τον πρώτο σου τυχόντα
αν κρύωσε πάλι ο καφές
Αν την αγάπη βαρεθούμε
φέρε το μαύρο της κουτί
να το ανοίξουμε να δούμε
τι άραγε έχει συμβεί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
