| |
Απ'ένα πομπό σαν ραδικιού ρίζα
σε μπρίζα γκρίζα ζωή σου μιλώ
Χτυπάει το ρεύμα και κάνει ένα ρεύμα παγώνει η νύχτα η μέρα μα όλα είναι εδώ
Μα εσύ σαν ρόμποτ μ'αποφέγεις και θαυμάζεις μια νόηση που πέφτει όπως πάντα στο κενό και στου γκρεμού την ατέλειωτη μοίρα με μύρα με βάζεις δήθεν να πλυθώ
Μα εσύ το ρεύμα που δε λες τάση κι όλο έχει την τάση του ξέρω, πάντα μου λες να καώ.. και μου λες..
"Κι αν με πιάσει το ρεύμα θα καώ ώς τη φτέρνα και σε προειδοποιώ!"
Και σου λέω μην παίρνεις φόρα,
είναι μία κατηφόρα όμως αυτό που δε ξέρεις είναι πως σε ραδικιού ρίζα τα όνειρα όλων σε πρίζα..
και καθόμαστε, κι ούτε ένα γιατι..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
