| Αναρωτιόμουν ποιο νεύμα θα εκκινούσε την επανάσταση
σαν μια κραυγή που ορθώνει με την φρικιαστική γοητεία της
τα καμπουριασμένα από φθηνές ασχολίες σώματα.
Απορούσα πως να'ταν το βλέμμα που δεν υπόσχεται παρά λαχτάρες
μα που ανταριάζει τον λογισμό με το εικαστικό νέκταρ
της ορμής για μιαν απερισκεψία που ερωτευθήκαμε από κοινού.
"Φύλαξε την ανάμνηση νεαρέ" είπε ο χωροφύλακας.
Πετύχαμε την αποτυχία μια ώρα αρχύτερα.
Πρώτα μ'αγάπησε η μητέρα, ύστερα μερικές πιτσιρίκες και η σύζυγος.
Έτσι ξεμπερδέψαμε και μ'αυτές τις ιστορίες με τον ίδιο τρόπο.
Ανταριασμένοι λογισμοί απ'την εικόνα μιας απερισκεψίας
που ερωτευθήκαμε από κοινού.
Μόνο που πετύχαμε την αποτυχία στην ώρα της,
δείγμα πως πια γεράσαμε για απερισκεψίες.
Δεν μπορώ πια, σύντροφε κι αγαπημένε, καμιάν ιδέα να υπηρετώ.
Η βάρκα ξαπλωμένη στα κύματα, τα καταπίνει δίχως δάκρυα
κι αν κάποιος την δέσει φοβούμενος πως θα την χάσει
υπογράφει με τα βράχια την θανατική της καταδίκη.
Εμείς όπως και να'χει θα' μαστε αλμυρισμένοι
αν αυτό σου κάνει για ιδέα ή παρηγοριά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|