| |
Ξυπνάς.
Κι ο ήλιος ψηλά.
Κοιτάς στο πλάι , ένα όνειρο στο κρεβάτι.
Ανοίγεις τα παράθυρα , αέρας ζωής.
Ποτέ δεν κοιμήθηκες ,μα ξύπνησες,
αστείος τύπος , κοιτάς τον κόσμο από ψηλά
κι ο ίδιος πέφτεις χαμηλά.
Χαμογελάς , γελάς.
Στο κρεβάτι , αυτό που πάντα θα ‘θελες,
νομίζεις;
Ντύνεσαι , κατεβαίνεις μόνος στο δρόμο,
ανάβεις τσιγάρο και προχωράς.
Χαμογελάς , γελάς.
Χαιρετάς τον κόσμο.
Θα ‘θελες να ξέρεις,
γιατί σαν παιδί χάνεις το μυαλό σου
και γίνεσαι αστείος για τους πολλούς
και για σένα τον ίδιο.
Παρολαυτά γελάς , αν και μέσα σου κλαις.
Ποιάς αγάπης κλέβεις την ζωή
και γιατί ο κόσμος την αποζητά;
Η αγάπη είναι ελευθερία
κι εσύ μια φυλακή.
Παρολαυτά γελάς.
Ένα παιδί παίζει με βόλους,
μια κοπέλα γελάει στο τρένο,
ένας άστεγος κρατάει γλειφιτζούρι
και μια γάτα στο δρόμο…δεν κοιμάται.
Ένας κιθαρίστας σ’ αποζητά στους στίχους του
κι εσύ γελάς,
ανάβεις τσιγάρο και κάθεσαι δίπλα του,
τραγουδάς για έναν αστείο τύπο
που είχε όνειρα για μια αστεία ζωή και μια όμορφη κοπέλα,
μα που δεν κοιμήθηκε ποτέ για να τα δει,
μόνο ξύπνησε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
