| |
[align=center]
Το μάτι σου θολό και δακρυσμένο
σ' έσωσαν , το σώμα μόνο ζει
ακόμα από την θάλασσα βρεγμένο
μην κλαις , έλα να κλάψουμε μαζί.
Μόνος, τώρα οι μέρες σου πως θάναι
μια τύχη που να βρεις σε ξένη γη
στην χώρα σου ζωές απώλειες μετράνε
καθημερνά ανοίγουν νέα πληγή.
Δεν έχεις πια την μάνα ούτε πατέρα
να πας για να χωθείς σε μια αγκαλιά
σε άλλη πατρίδα πως θα τα βγάλεις πέρα
και πια του κόσμου θάβρεις απονιά
Τα ρούχα που φοράς σου πέσανε φαρδιά
Χριστούγεννα μες την σκηνή και κάνει κρύο
και ποιος θεός να σου ζεστάνει την καρδιά
έλα κοντά μου νοερά, να ήμαστε δύο.
χρόνια πολλά
σε όλοι την στιχοπαρέα
το ελάχιστο που μπορώ να κάνω για σένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
