|
| Της φτωχής μου νιότης | | | Στο περιβόλι της φτωχής μου νιότης,
όπου η σάρκα ήταν πρόθυμη κι ο νους
αρμένιζε, σαν πρώτος ταξιδιώτης,
σε τόπους νέους, μαγεμένους, μακρινούς.
Θυμάμαι σκυθρωπό, το πρόσωπο μου,
όπως του πλοίαρχου στην φουσκοθαλασσιά,
το μάντευα νωρίς, το ριζικό μου
κι έριχνα μέσα μου την άγκυρα βαθειά.
Φίλοι πολλοί, μου έταζαν λιμάνι...
να μείνω, τάχα να γλυτώσω, να σωθώ.
Να πάρω σπίτι, δυο σκαμνιά, ντιβάνι
κι όπως εκείνοι: έναν τάφο να χωθώ.
Το περιβόλι της φτωχής μου νιότης,
δεν ήταν κήπος, φροντισμένος, τακτικός.
Γινόταν μάχη κι ήμουν ο στρατιώτης:
ο πιο ανάξιος - κι ο πιο ιδανικός!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα | | |
|
zpeponi 28-12-2015 @ 03:43 | καλό ξημέρωμα! | | Νικηφόρος Ουρανός 38 28-12-2015 @ 08:06 | Απείρου κάλλους ποιητική δημιουργία!
Με εντυπωσίασε!
Καλημέρα και χρόνια πολλά, Νίκο! | | rania.foka@yahoo.co.uk 28-12-2015 @ 09:52 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | smaragdenia 28-12-2015 @ 10:33 | Στο περιβόλι της φτωχής μου νιότης,
όπου η σάρκα ήταν πρόθυμη κι ο νους
αρμένιζε, σαν πρώτος ταξιδιώτης,
σε τόπους νέους, μαγεμένους, μακρινούς.
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | **Ηώς** 28-12-2015 @ 13:55 | Γινόταν μάχη κι ήμουν ο στρατιώτης:
ο πιο ανάξιος - κι ο πιο ιδανικός!
ανένταχτο κι ωραίο Νίκο! ::rock.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ 28-12-2015 @ 14:55 | Ιδιαιτερο, πολυ ομορφο, καλο απογευμα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|