| |
[align=left]
Δεν περιμένω με τους στίχους
να σε ανατρέψω
μα και βουβός να μείνω δεν μπορώ
Κατεύθυνση αριστεράς
πως να σε αντέξω.
Δεσμώτες της παλιάς φρουράς
στο πέρασμα του χρόνου.
Ο μακελάρης το μαχαίρι του ακονίζει
τον τράχηλο του καθενός να κόψει
δεν τον πειράζει και αδιάφορα σφυρίζει
οι δήμιοι παντού έχουν την ίδια όψη
Χαρά που κάνουν στη θωριά
του αιμάτου σα κοχλάζει.
Ορδές προβάτων ελπίζαμε στο αύριο
φούσκωσαν τα μυαλά μας
πρώτη φορά, κλάψαμε στις πλατείες
Τώρα μια τραγωδία
οι μάσκες έπεσαν
γδαρμένα τα πρόσωπά μας
κολακευτίκαμε που πήραμε τα ηνία
για τα υπόγεια κίνητρα μας
θεία Δίκη
περαστικά μας .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
