| |
Κρύα η νύχτα με τυλίγει
στα όνειρα βάζω φωτιά
μία ανάγκη μου με πνίγει
να γράψω άλλη μια φορά
Δεν είναι πως κάτι θα αλλάξω
ούτε που πέρασε καιρός
είναι που έχω την ανάγκη
να νιώσω πάλι ζωντανός
Πάλι το ίδιο λάθος κάνω
ρουφάω φωτιά, βγαίνει καπνός
βλέπω τους ανθρώπους πλασμένους
απ το σκοτάδι και το φώς
Βίαιη μάχη στο κορμί τους
μυαλό, καρδιά… είναι εχθροί
σε μια ατέλειωτη αρένα
ψάχνουν να βρούνε νικητή
Σε μια γωνιά… το σκορ κρατάνε
και το μετράνε σε στιγμές
μα δε τις λογαριάζουν όλες
μονάχα τις πιο δυνατές
Στέκει απέναντι στον τοίχο
ένα ρολόι απ τα παλιά
τον χρόνο αντίστροφα μετράει
για να χτυπήσει μια φορά
Τότε θα λήξει αυτή η μάχη
τότε θα βγάλουν νικητή
γι αυτό μην κρίνετε από τώρα
υπάρχει πάντα ανατροπή
Σου δίνουνε και δυο βιβλία
το ένα παίρνεις και κρατάς
οι τίτλοι είναι: πεπρωμένο
και ο δικός σου Γολγοθάς
Πάλι το ίδιο λάθος κάνω
πια είμαι τόσο γραφικός
βλέπω τους ανθρώπους πλασμένους
απ το σκοτάδι και το φώς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
