| |
Κοίτα με
κοίτα με έχω μετανιώσει
έχω μετανιώσει πικρά
που ζούσα , που χαμογελούσα
τις ημέρες που δεν ήξερα ότι υπάρχεις
που δεν είχα τις χαρακιές των ματιών σου
να ματώνουν την ψυχή μου.
Κοίτα με
ναι , εγώ είμαι το μικρό κοριτσάκι
που σε ζητούσε πάντα άπληστα
που σ' έψαχνε σε κάθε της βήμα.
Ναι σ' εσένα έδωσα τις σκέψεις μου
εσύ με ξέρεις όπως κανείς άλλος
κανείς δεν πρόκειται να με μάθει
όπως εσύ
κανείς δεν θα μ' αγκαλιάσει ποτέ έτσι
τα χέρια που γνωρίζω
δεν έχουν άλλο ταίρι
δεν θα νιώσω ασφαλής ξανά.
Σ' αγαπώ
ναι , εγώ είμαι που σ' αγαπώ
που σ' αγαπώ με την ψυχή
στο στόμα
που δεν μπορώ να κοιτάζω
άλλα μάτια
που δεν θέλω άλλες θάλασσες
δε θέλω να πνιγώ σ' άλλα νερά
μόνο στα δάκρυά σου.
Σ' αυτό το μικρό πέτρινο σπίτι
νιώθω τη μυρωδιά σου
σε κάθε τοίχο
και το κορμί μου
τυλίγεται στις φλόγες σου
σαν μανδύας απαλά
κυριαρχείς πάνω μου
δεν μπορώ να σ' αποχωριστώ
κρυώνω
κλαίω μέσα στις σιωπές μου
που μόνο εσύ καταλαβαίνεις
και σαν λύκος
κατασπαράζεις το σκοτάδι
μέσα μου
για να φανεί το φεγγάρι
κι ύστερα μελωδικά
τραγουδάς την νύχτα .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
