| |
[font=Georgia][color=black]
Μεγάλωσε σκληρά η υπομονή στα χέρια μου
χαϊδεύοντας τρυφερά τις ανάγκες μου
δίνοντας αξία στο χρόνο
Κακομαθημένα παιδιά
που κατάφερα να μερώσω
με βοτάνια αγάπης στεγνωμένα στον ήλιο
Αποξηραμένοι αιώνες με τρέφουν
και θάλασσες σιωπής χρωματίζουν
μέσα μου την ανεξίτηλη ποίησή τους
Ψηλαφίζω μυστικά στο φλοιό των δένδρων
σαν σύγχρονος δρυΐδης μοναχός
Ότι ξέφυγε απ΄το χρόνο να κρατώ
ζωντανό για τον καινούργιο κόσμο.
[/color][/font]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
