| "Φθινόπωρο"
Σαν δέντρα φθινοπωρινά που αγέρας ξεγυμνώνει
εκτεθειμένοι και γυμνοί στα μάτια του θεού
τα χελιδόνια αποδημούν, η άνοιξη παλιώνει
σαν ξεφτισμένα σ’ αγαπώ θιγμένου εγωισμού…
Πίσω από το τζάμι μου θα κάθομαι σκυφτή
και το παρόν μου θα μεθάω μ’ αναμνήσεις
έξω τους δρόμους θα ξεπλένει η βροχή
και τα ίχνη που άφησες πως τάχα θα γυρίσεις…
Σαν στέρφα διψασμένη γη σ’ Αυγούστου πρωτοβρόχια
τα στήθη σου ανάβλυζαν θυμάρι και θυμό
του ήλιου (σου) ακτίνες κρέμασαν στα σύννεφα μου κρόσσια
μα έχω χειμώνα στην ψυχή, στα πόδια μου φευγιό…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|