| |
Μια αλήθεια που ποτέ δεν θα πεις.
Μια αλήθεια που ποτέ δεν δέχτηκες.
Ο άνθρωπος χάθηκε πίστεψες
μα δεν επαλήθευσες.
Έκανες σκέψεις, έκανες όνειρα
για ένα τέλος δίχως άκρη
για ένα τέλος δίχως αρχή.
Κι ίσως να ‘ταν τέτοια η ζωή.
Μια αυταπάτη στη σιωπή
που ποτέ δεν συγχωρεί
γιατί ποτέ δεν μαθαίνει
τί θα πει συγχώρεση.
Αναγκάστηκες να κλάψεις,
κλαις;
Περπατάς στο δρόμο
δεν αποζητάς πια.
Τα όνειρα κρυφτήκαν απ’ τον κόσμο
περιμένοντας να βασιλέψει
ώστε να ξαναγεννηθούν
και να καταφέρουν να υπάρξουνε στο νου
σαν οδηγητές της πίστης
στο ‘’τίποτα’’ και στο ‘’πάντα’’.
Μια σιγή σαν χάνεσαι.
Μια φυγή σαν κοιμάσαι,
αν ακόμα το μπορείς
ή αν το προσπαθείς,
κλαις;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
