| |
[align=center]
Θυμάσαι εκείνο το μικρό κουτί;
Μου το είχες χαρίσει
και έκλεινε ό,τι πιο όμορφο
είχαν αγγίξει τα δάχτυλά μου;
Κατέβηκα το δειλινό στη θάλασσα.
Είναι η στιγμή που μια περίεργη μελαγχολία
πλημμυρίζει τη φύση μα και την ψυχή.
Μόνη μου συντροφιά κάτασπροι γλάροι.
Πετούσαν ξέγνοιαστοι στον ουρανό
αρπάζοντας στον αέρα μικρά κομματάκια τροφής
και χάνονταν για λίγο στο γαλάζιο στερέωμα.
Εκανα μερικά βήματα στα φιλντισένια γαλάζια νερά.
Αφησα το κουτί να το πάρουν τα κύματα
όσο πιο μακριά μπορούσαν
παρασύροντας εφήμερες χαρές και ελπίδες
που μου χάρισε κάποτε η ζωή.
Ρένα Βασιλά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
