stixoi.info: Προς εξαφάνιση

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132742 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Προς εξαφάνιση

http://successfulattempt.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html

Θυμάμαι εποχές
που έγινα κομμάτια για άλλους
θυμάμαι και φίλους μου που γίνανε κομμάτια για να ζήσουν άλλοι
όμως,
γαμημένο πράγμα ο άνθρωπος,
σαν ένα γαμημένο γυμνοσάλιαγκα σαλιάρη
που τον θυμάμαι ακόμα.
Ακόμα όταν σέρνεται νομίζει πως κάνει βήματα δυνατά, δεινοσαύρου
μέσα σε ανόητες κάστες, πενιχρά παρεάκια
με φίλους φίδια οχιές που έρπονται για ν’ αναρριχηθούν στην κορυφή
ασκώντας την ιδιότητα του χαμαιλέοντα.
Είναι πρόθυμοι για τα πάντα μονάχα τις εποχές του ζευγαρώματος
μετά επιστρέφουν στις φωλιές τους όπου και αντηχούν οι ιστορίες τους.
Κλεισμένοι στις τρύπες τους.
Έτσι είν’ ο κόσμος.
Εγώ τι κάνω εδώ;
Οι μόνοι που συμπάθησα κι ένιωθαν παρόμοια
είναι κάτι μελαγχολικές κάμπιες που μέσα τους,
έκρυβαν μια πεταλούδα που ποτέ δεν θα βγει απ’ το κουκούλι της,
ενώ οι πιο ευδιάθετοι είχαν μια γνώριμη αρρώστια
να εκκολάπτεται βαθιά μέσα στο γέλιο τους.
Μα τώρα,
θυμάσαι
που σου είχα πει,
πως είμαι είδος σπάνιο;
Φοβάμαι μην εξαφανιστώ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ηypocrisy 11-01-2016 @ 23:51	..είχαν μια γνώριμη αρρώστια να εκκολάπτεται βαθιά μέσα στο γέλιο τους. Μα τώρα, θυμάσαι που σου είχα πει, πως είμαι είδος σπάνιο; Φοβάμαι μην εξαφανιστώ. (dεν προκειται)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο