| |
| | Απόγευμα στον Άλιμο |  | | |
Απόγευμα στον Άλιμο,
στου Μπάτη περπατώ.
Αγναντεύω τον ορίζοντα,
τον Σαρωνικό κοιτώ.
Με γύρισε πολύ παλιά,
στης νιότης μου τα χρόνια,
στης ευτυχίας τους καιρούς,
τα όμορφα τα χρόνια.
Απόγευμα στον Άλιμο,
στου Μπάτη περπατώ.
Τον εαυτό μου τιμωρώ,
ευθύνες του ζητώ.
Άλλαξε η σκέψη μου,
με πήγε στον Χριστό,
ένιωσα υπέροχα,
είδα το σωστό.
Τελείωσε η βόλτα μου,
στον Άλιμο θαρρώ.
Με ένα φινάλε υπέροχο,
σκέφτηκα τον Χριστό.
Καμόντος 20/12/2015
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | kamontos.rom@gmail.com | | | |
|
heardline
13-01-2016 @ 15:20 | Κύριε Χρήστο η αυτοτιμωρία μόνο δεν ωφελεί, παρά μόνο οι πράξεις αλλαγών των λαθών μας. Είναι δε γνωστόν το συν Αθηνά και χείρα κίνει. είδατε να έγινε καμία διόρθωση με μόνη την έλευση του Χριστού;;
Πολύ περίεργο βρίσκω το γραφτό σας και δεν καταλαβαίνω καθαρότατα τι θέλετε να πείτε.
Ο Χριστός δεν καταλαβαίνω, σύμφωνα με τις αναφορές σας, που χωράει στο γραφτό σας.
Επίσης δε και τόσο προσωπικές αναφορές δεν συνηθίζονται στην ποίηση.Ή το στυλό σας, ή το χαρτί σας, είναι πολύ εγωιστικό, κοιτάζοντας σε έναν προσωπικό ορίζοντα άνευ σημασίας για εμένα.
Δεν μας λέτε τίποτα δε σαν μήνυμα, εκτός κι αν είναι της μοδός να μη λένε τίποτα τα γραφτά πλέον........
::wink.:: ::wink.:: ::wink.:: | | Άηχος
13-01-2016 @ 21:36 | Βρήκα μέσα στο ποίημα σου ποιητή, τα δικά σου νοήματα,
για την μετάνοια ή έστω την μεταμέλεια για κάποιες ενέργειες του
παρελθόντος που ίσως σε βασανίζουν, όταν τις φέρνει στο νου.
Σεβόμενος τις πεποιθήσεις σου και αδυνατώντας να κρίνω τα πιστεύω σου,
βρίσκω το ποίημα σου αξιολογότατο.
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
