| |
Όλη την αλήθεια δεν ζήτησα να πεις
Ήξερα πως πάντα θα κρατάμε
Κάποιες αναμνήσεις στα βάθη της σιωπής
Εκεί που όλο μόνοι περπατάμε
Εγώ τις επισκέπτομαι συχνά, ομολογώ
Μην πέσω και ανοίξουν οι πληγές
Εσύ, όμως, επέλεξες σε απόλυτο κενό
Να στείλεις τις δικές σου ενοχές
Μη ζητάς συγγνώμη, σου το 'χω ξαναπεί
Ο άνθρωπος συνέχεια λάθη κάνει
Μα μάθε πια να περπατάς κάθε σου στιγμή
Χωρίς να σκύβεις πάντα το κεφάλι
Εμένα να μου κάνεις τέτοια χάρη
Αμαρτίες λέγονται πολλά στο παρελθόν σου
Η αλήθεια όμως πάντα είν' απλή
Εγώ μπορώ να κρίνω μόνο τον εαυτό μου
Για σένα δικαστής να είσαι 'συ
Μη ζητάς συγγνώμη, σου το 'χω ξαναπεί
Ο άνθρωπος συνέχεια λάθη κάνει
Μα μάθε πια να περπατάς κάθε σου στιγμή
Χωρίς να σκύβεις πάντα το κεφάλι
Εμένα να μου κάνεις τέτοια χάρη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
