| |
Πλανεύτρα φύση κι ερωμένη.
Αλγεβρική που είσαι φύση,
τα πάντα αεί γεωμετρείς,
αγάπες,έρωτες του Κτίστη,
αρμονικά μας οδηγείς.
Χρυσή βελόνα σου,κεντάει,
χρυσές κλωστές η βελονιά
κι όλος ο Κόσμος σου μας πάει
κι ας είσαι μια γυροβολιά.
Πλανεύτρα φύση κι ερωμένη,
του Πλάστη κόρη καλλονή,
χρυσό σε λάξεψε καλέμι
και ουκ ολίγοι οι φθονεροί.
Κάποιοι σε θέλουν φιμωμένη,
πολλοί σε θέλουνε νεκρή,
όποιος μισεί όμως πεθαίνει
κι ουδείς κακός εδώ δε ζει ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
