| |
Μονάχος τα βράδια γυρνώ σαν σκιά
Στους δρόμους της πόλης με μια άδεια καρδιά
Σημάδια στους τοίχους μιας άλλης εποχής
Θυμίζουν τους νόμους της χαμένης αυγής,
ʼνθρωποι σκυμμένοι με φάτσες μουντές
Συνηθισμένοι να ζουν ανούσιες ζωές
Είναι αυτά που μας προσφέρει ο πολιτισμός
Όπως τον έχει καταντήσει ο μοναδικός σκοπός,
Κέρδος να βγάλουμε αγάπη μου λεφτά
Να είμαστε ωραίοι με βαμμένα μαλλιά
Να πουλάμε παραμύθι στα χαζά τα μυαλά
Να νομίζουμε και οι ίδιοι ότι πάμε καλά,
Και αυτοί οι σπουδαίοι που συσσωρεύουν ισχύ
Το μυαλό μας να ελέγχουν και όλη τη γη
Ψίχουλα να μας δίνουν και να τους λέμε ευχαριστώ
Και ποτέ να μην κάνουμε κανένα κακό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
