| |
| | Κρυμμένος |  | | |
Γιατί πλέον να πέφτει,
απ τ' άνθη μυρωδιά,
μόλις ανοίξουν και παγώνει,
κάθε μνήμη απο παλιά?
Γιατί η θύμηση αργοσβήνει,
σαν ματωμένο δειλινό,
και λιώνει μόλις το φιλήσω,
σαν το χιόνι το λεπτό...
Τη καρδιά μου το μυαλό μου,
τα φιλιά μες το βυθό,
σε ίχνος άμμου θα τα κλείσω,
και στο μάτι σου θα μπώ...
Κι άμα κλάψεις να θυμάσαι,
πως απάνω σου κυλώ,
θα σε ακούσω όταν χορτάσεις,
κάθε ψέμα αληθινό...
Ξέρε πως θα σου ζητήσω,
ένα αντάλλαγμα γνωστό,
το φιλί ώσπου να λιώσεις,
σαν το χιόνι το λευκό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
rania.foka@yahoo.co.uk
22-01-2016 @ 08:54 | Γιατί η θύμηση αργοσβήνει,
σαν ματωμένο δειλινό,
και λιώνει μόλις το φιλήσω,
σαν το χιόνι το λεπτό...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
22-01-2016 @ 22:10 | Πολυ ομορφο, καλο βραδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | AF1953
22-01-2016 @ 22:32 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
