| |
Ξύπνησα μέσα σ' όνειρο
κι είδα το πρόσωπό της
μες της βροχής το θόρυβο
άκουγα το σφυγμό της
Πλησίασε σιγά σιγά
κι έκανε να μ΄ αγγίξει
με ένα χάδι της ξανά
μια τρύπα να μου ανοίξει
Μέσα απ το φως της αστραπής
κοιτούσα μαγεμένος
στη σμαραγδένια της ματιά
βαθιά παγιδευμένος
Είναι εκείνη που κρυφά
ορίζει κάθε σου στιγμή
με εφιάλτες τα όνειρα κεντά
με φόβους ντύνει τη ζωή
Παίρνει αλλιώτικες μορφές
μοιάζει μ΄ αγάπη και στοργή
μα όταν νικήσει ή νικηθεί
γίνεται μίσος και οργή
θυμάμαι "κάποιος" είχε πει
είναι βελόνα μυτερή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
