| Αχ ρε φίλε κολλητέ…
Πως μ’ αρέσει στην αυλή,
μόλις κατεβώ να παίξω,
το καλό μας το σκυλί,
που προσμένει να βγω έξω.
Μοναχός εγω ποτέ.
Αχ ρε φίλε κολλητέ.
Φίλος καρδιακός για χρόνια,
κάθε σκανταλιά αβαντάρει,
τι κι αν γέρασε και χιόνια,
στις τριχούλες του έχει σμάρι.
Δεν σταμάτησε ποτέ.
Αχ ρε φίλε κολλητέ.
Μα κι αν βάρυνε το σώμα
και δεν βλέπει πια που παει.
Συνεχίζει σαν κουτάβι ,
πίσω μου ν’ ακολουθάει.
Δεν κουράζεται ποτέ.
Αχ ρε φίλε κολλητέ.
Πότε μπάλα ,πότε κούνια
και κρυφτό μες τα καντούνια
και με φίλους και μονάχος
πάντα εκεί ο Άρης βράχος.
Δεν με άφησε ποτέ.
Αχ ρε φίλε κολλητέ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|