| |
Βραδινό περίπατο παρέα με αναμνήσεις
Είχα σήμερα σκοπό να κάνω πριν γυρίσεις
Ξεκίνησα απτόητη απ' το χρώμα του ουρανού
Το σούρουπο με βρήκε στην άκρη του γιαλού
Τα σύννεφα κυλούσαν μπροστά απ' το Φεγγάρι
Ακούστηκε ένα γέλιο κοντά μου, ένα ζευγάρι
Αγκαλιά και ερωτευμένοι αυτό το δειλινό,
Ακούμπησα για λίγο, εσένα να σκεφτώ
Δεν ήθελα να μείνω, δεν άνηκα εκεί
Μα άκουσα αυτό που της ψιθύρισε στ' αυτί
Και ξαφνικά τα πόδια δεν άντεχαν το βάρος
Η μαραμένη μου καρδιά δεν είχε άλλο θάρρος
Της είπε τρυφερά «Θέλω πάντα να γελάς,
Θα σ' ακούει η καρδιά μου, όσο μακριά κι αν πάς»
Κι αυτή απάντησε σιγά, «Μόνο αυτό μη θες να κάνω»
Μες στη νύχτα ακούστηκαν τα δάκρυα στην άμμο
Το φεγγάρι με τα σύννεφα είχαν πάρει μια μορφή
Σαν πρόσωπο με κοίταζαν, και ακούστηκε φωνή
«Οι δρόμοι ας χωρίσουν, άλλα όπου και να πάς
Αυτός που όντως σ' αγαπά, θέλει πάντα να γελάς.»
Και εγώ δειλά κοίταζα πάνω στον ουρανό
Και βρήκα μια μικρή φωνή να εξηγηθώ κι εγώ
«Πρέπει να 'χεις δύναμη, να ξέρεις να πονάς
Για να έχεις και κουράγιο για πάντα να γελάς»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
