| |
Ανοίγεις τα μάτια,άλλη μια μέρα,πάλι έναν άνθρωπο θα δεις
σε ένα βλέμμα, συνάμα οίκτος και λύπηση χορεύουν
το σκέφτεσαι ξανά και πως κοιτάς τον καθρέφτη θα θυμηθείς
ίλιγγος σε πιάνει, τα σωθικά σου νιώθεις να παλεύουν
Στο μυαλό σου σαν ταινία, ο καθρέφτης γίνεται οθόνη
κάθε ανάμνηση που έρχεται και φεύγει, την καρδιά σου μοιάζει να λερώνει
ανώφελες συγκρίσεις, φθηνές δικαιολογίες παλεύεις να σκαρώσεις
παλεύεις σκληρά, τις μνήμες σε μπαούλο μαγικό να κλειδώσεις
Ξέρεις όμως φίλε, ο νους είναι αλήτης αετός
δώρο άδωρον σ' ένα κλουβί κανείς να τον κλείσει
και να τον φυλακίσεις γι' αυτόν ο ουρανός θα είναι καθαρός
με τον καιρό στα δικά του λημέρια θα γυρίσει
Έτσι, θυμάσαι κάποτε τον κόσμο ήθελες ν' αλλάξεις
μα όπως πολλούς ο κόσμος άλλαξε εσένα
και τώρα φίλε, νιώθεις στο μυαλό σου να ηχεί μια λατέρνα
και δεν έχεις δύναμη να παλέψεις, να φωνάξεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
