| |
Ιούλης μήνας και το νησί βρίσκεται στις δόξες του. Πορεύεσαι στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και γεύεσαι την απιστία της, καθώς σκύβει το κεφάλι στους «κατακτητές», χαμογελά συγκαταβατικά κι ευχαριστεί στο μικρό φιλοδώρημα.
Στην πλατεία το βουητό, η κίνηση, τα χάχανα, οι κόρνες των αυτοκινήτων, διακοσμούν περιστασιακά το θαλασσινό αγέρι, γίνονται όλα ένα, ενώνονται σ’ ένα μείγμα που φέρνει μαζί του τον πονοκέφαλο αλλά -πράγμα παράξενο- και την ευτυχία!
Καλοκαίρι 1993.
Με μικρά βήματα χαράζω πορεία στο πλακόστρωτο δρομάκι και χάνω χρόνο στις βιτρίνες με τ’ αγάλματα (όλα τα ίδια) παρέα με δεκάδες τουρίστες, που αγοράζουν θύμησες απ’ το νησί του Δία.
Μέρα ηλιόλουστη, φανταχτερή και γλυκιά, σαν τόσες άλλες, εδώ σε τούτη τη μεριά του κόσμου, που γλεντίζει κάθε λεπτό, σα να 'ναι Ανάσταση.
Μαζί με μένα, οι βρακοφόροι γέροντες, απ’ τους ελάχιστους εναπομείναντες της παράδοσης, ποζάρουν χαμογελώντας κάτω από το μουστάκι τους και ρίχνουν κλεφτά βλέμματα στα κοντοφούστανα των κοριτσιών και στα στιβάνια τους.
Καλημέρα, Ηράκλειο!
Κάθε σου μέρα είναι τόσο κοινή και τόσο ασυνήθιστη συνάμα. Κυκεώνας και οπτασία. Πώς να σε συνηθίσω και πώς ν’ αλλάξεις; Όπου κι αν πάω, σ’ όποιον τόπο και ν’ αράξω, ο Μίνωας με κυνηγάει και οι μαντινάδες σου στήνουν χορό στο νου μου…
Καλημέρα, Ηράκλειο!
Πόλη πανάσχημη και δροσερή. Και να ‘θελα να σε συγκρίνω με άλλον τόπο, δεν μπορώ. Είσαι κομμάτι απ’ τη ζωή μου. Μου δώρισες χαρές και λύπες αμέτρητες. Μ’ έμαθες ν’ αγαπώ και να μισώ με πάθος. Με δίδαξες να τραγουδώ μέσα στον πόνο μου, να συγχωρώ και να γιορτάζω.
Καλημέρα, Ηράκλειο!
Μακάρι να μπορώ να σε καλημερίζω ώσπου ν’ αποθάνω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
