| |
~Η μπαλαρίνα~
Στην εξορια που βιωνω,
σε ενιωσα μεσα μου,
εδώ ψηλα, στο παγωμενο βοσκοτοπι.
Η θυμηση σου και η εγνοια,σου με πεταξαν
σε λιμνη – παγωμενη-
κυκνων, κατασπρη, που πανω χορευες.
Μιά γαλανή στολη , το λυγερο κορμι σου στολιζε,
τα ποδια σου καμαρωτα στις μυτες φορωντας τις πουεντ,
σαν μια αγγελικη νεραιδα του ονειρου,
χορευες σε κατασπρο ερωτικο τοπιο, την ωρα που οι νυφαδες
το κατάλευκο σου δερμα , χάιδευαν.
Και γω βοσκος γεννειοφορος , της μοναξιας τροβαδουρος ,
την θεικη σου ομορφιά , καθως χορευεις ένα χορο του παραδεισου μπρος στα ματια μου, εξυμνω .
Στη γαλλική αυλή της Αικατερίνης των Μεδίκων με ταξιδευεις
και εγω ανημπορα χαιδευοντας το ξιφος μου,
σκλαβος της ομορφιας σου γινομαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
