| |
| | 11-2-16 |  | | |
Φαρμάκια μου ‘δωσαν ξανά τίποτα να μη νιώθω
Τη σκέψη μου να σβήνουνε βρίσκουνε πάλι τρόπο
Φαρμάκια που καταστολή φέρνουνε στο μυαλό μου
Να μη μπορώ να θυμηθώ να μοιάζω στον εαυτό μου
Κενή καρδιά, κενό κορμί, η ψυχή χαροπαλεύει
Παύει να ζει κανονικά, η χημεία θριαμβεύει
Όταν δε νιώθεις, δε πονάς, τίποτα δε σαλεύει
Ο άνεμος κρύφτηκε ξανά, το «είναι» μου το κλέβει.
Ζωή ξανά απ’ την αρχή να ζήσω με προστάζουν
Κι όμως, νεκρή από ψυχή, ζωή γιατί μου τάζουν;!
Να ‘ρθει σκοτάδι στο μυαλό, νύχτα μες τη ζωή μου
Να μη φανεί η ψεύτικη, ξέθωρη ύπαρξη μου.
Να αντιδράσω, να σκεφτώ, να μη χαθώ παλεύω
Και απ’ το σώμα το μυαλό που φεύγει δεν αντέχω
Λύπη, χαρά, αισθήματα σε απάθεια μετατρέπει
Και το είδωλό σου προσπαθείς ν’ αντέξεις στο καθρέφτη
Συναίσθημα και λογική ψυχρή που καταρρέει
Πίστεψαν πως θα «κοιμηθώ» και θα «ξυπνήσω» εν τέλει
Τα μάτια μου είναι βαριά, το σώμα δεν αντέχει
Η μνήμη μου απ’ την καρδιά φαντάζονται θα απέχει
Με σβήστρες τοξικές να καταστρέφουν
Το παρελθόν που ΕΖΗΣΑ εκείνοι δεν αντέχουν
Μα το μυαλό και η καρδιά δύσκολα παραιτείται
Κρατάει άσβηστη φωτιά και μυστικά εκδικείται
Άνθρωποι που είστε ανόητοι, όσο αντιδρώ ακόμα
Σας λέω πως απ’ την ψυχή δε χάθηκε η φλόγα
Είμαι δεμένη εκεί που εγώ θέλησα ν’ αγαπήσω
Και μ’ αλχημείες σαν κι αυτές δε θα γυρίσω πίσω
Τον δρόμο μου τον άλλαξες και την καρδιά μου επίσης
Μα την καρδιά και το μυαλό ποτέ δεν θα κερδίσεις
Θα ανήκουνε πάντα αλλού και ελπίδα στην καρδιά μου
Θα δίνουνε τα λόγια του και τα ανύπαρκτα φιλιά του.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Πολλά μπορούσε τίποτα δεν έκανε και έζησε περιμένοντας να ζήσει | | | |
|
kallia
11-02-2016 @ 02:19 | Άνθρωποι που είστε ανόητοι, όσο αντιδρώ ακόμα
Σας λέω πως απ’ την ψυχή δε χάθηκε η φλόγα
Είμαι δεμένη εκεί που εγώ θέλησα ν’ αγαπήσω
Και μ’ αλχημείες σαν κι αυτές δε θα γυρίσω πίσω
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
11-02-2016 @ 08:20 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | **Ηώς**
11-02-2016 @ 09:21 | Είμαι δεμένη εκεί που εγώ θέλησα ν’ αγαπήσω
Και μ’ αλχημείες σαν κι αυτές δε θα γυρίσω πίσω,,,,
χείμαρρος! γεμάτος δύναμη και πείσμα ::hug.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
11-02-2016 @ 21:42 | Υπεροχη δημιουργια, καλο βραδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
