| |
Ο Κοσμος μου τριζει
τελειώνει κι αρχίζει
δικος σου καθρεφτης
και σημα και δεκτης
πλευρες σου αντικατοπτριζει
μια κάτω μια πάνω
τον υπνο μου χάνω
παλευουν για λυσεις
κι οι 5 αισθησεις
τον εαυτο μου αναλαμβανω
τοσο ξαφνικα
με σβησμενο φως
το μυαλο γλυκα
σερνει ο ανεμος
αθορυβα σβηνω
τις λαθος πτυχες μου
τη σκονη αφηνω
στις γκρι εποχες μου
στιγμες που ειναι πια δικες μου
ξυπναει απ'το κωμα
ο οριζοντας μπρος μου
βουλιαζει στο χωμα
ο πριν εαυτος μου
κι ο κοσμος γινεται δικος μου
τοσο ξαφνικα
με σβησμενο φως
το μυαλο γλυκα
σερνει ο ανεμος
στροβιλιζεται
μεσ'τα χρωματα
και εξατμιζεται
σαν τα αρωματα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
