| |
[B]εγκυμονούσα ψυχή[/B]
τα θαύμασα τα σώματα
οι σάρκες ομοιάζουν
ανόητος θα ήμουνα
κι άλλο να τις θαυμάζω
τις ομορφότερες ψυχές
πλέον δεν τις χορταίνω
είναι όλες μοναδικές
Δημιουργοί του ωραίου
κυοφόρησες τη σάρκα μου
κυοφόρησες τη γνώση
από τα δυο το δεύτερο
διαιώνιση θα δώσει
[B]δύναμη σπόρου αποταμιευμένου[/B]
απέραντη η λαχτάρα μου
και πως να την χωρέσω
σε ένα βίο σύντομο;
δεν έχω να επιλέξω!
στοχάζομαι ατενίζοντας βουνά
τα «εγώ» δεν με πάνε πουθενά
ήρεμα Ζω πνέω ερωτευμένα
η διαίσθηση κι ο λόγος μου
ποτέ ευνουχισμένα
έξι ζωές Ζω εδώ και τώρα
δεν περιμένω άλλη καμιά
στο όνειρο όταν φεύγω
καρδιά σε συμμαζεύω
[B]οδυσσέας ζερβός[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
