Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 στο ίδιο παραμύθι
 
τις χαραυγές σε σύννεφα καπνού
μιλώ με τον καθένα
ρευστός με κέρινη μορφή τυφλού
που λέει τα λεγμένα

και πλέκω γι'αμέτρητες φορές
το ίδιο παραμύθι
τις μέρες και τις νύχτες τις μικρές
που πλάθονται οι μύθοι

αντίλαλοι και βήματα βαριά
στ'απόλυτο με ρίχνουνε σκοτάδι
τα όνειρά μου δίχως πια καρδιά
χαμένο και το ύστερνο σου χάδι

σκορπίζουν σπλάχνα μαύρος σκελετός
οι μπάρες ο σκυφτός αυχένας
κραυγές αναλαμπές ψυχρού φωτός
τις βγάζω με φωνή υαίνας

ώσπου και με φτάνει κίτρινο το δείλι
βλέπω αξεδιάλυτες θολές σκιές
είδωλα δικά σου μ'άλικα τα χείλη
δίχως προσωπίδες ξέρεις να με καίς

τούτη δώ η στάχτη λεύτερη θα γίνει
σ'ένα σκούριασμένο και παλιό μαγκάλι
σίδερο και κάρβουνο στο άχρηστο καμίνι
μ'άφθαρτη θα μείνει όλη για να σμίγει πάλι


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΥΔΙΑ_Θ
17-02-2016 @ 08:19
Υπέροχο Αντη !!! ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
17-02-2016 @ 08:48
τούτη δώ η στάχτη λεύτερη θα γίνει
σ'ένα σκούριασμένο και παλιό μαγκάλι
σίδερο και κάρβουνο στο άχρηστο καμίνι
μ'άφθαρτη θα μείνει όλη για να σμίγει πάλι..

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
17-02-2016 @ 10:00
καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αναπάντεχος
17-02-2016 @ 10:13
στο ίδιο παραμύθι
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΥΘΟΙ ::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
17-02-2016 @ 10:17
αντίλαλοι και βήματα βαριά
στ'απόλυτο με ρίχνουνε σκοτάδι
τα όνειρά μου δίχως πια καρδιά
χαμένο και το ύστερνο σου χάδι

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
malkon64
17-02-2016 @ 10:19
Έξοχο ..........!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ταπεινος ναρκισσος
17-02-2016 @ 11:41
Ειλικρινές το αγλαισμένο αποσκλάβωμα της ευεργεσίας της
πανωραίας δημιουργίας σου ! ! !
smaragdenia
17-02-2016 @ 13:39
και πλέκω γι'αμέτρητες φορές
το ίδιο παραμύθι
τις μέρες και τις νύχτες τις μικρές
που πλάθονται οι μύθοι

.......................

ώσπου και με φτάνει κίτρινο το δείλι
βλέπω αξεδιάλυτες θολές σκιές
είδωλα δικά σου μ'άλικα τα χείλη
δίχως προσωπίδες ξέρεις να με καίς

ΥΠΕΡΟΧΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΔΡΕΑ
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΑΚΙ ::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
Lacrima in Lucem
17-02-2016 @ 15:41
Παραμύθι ... ::1763.::

https://www.youtube.com/watch?v=H4IBnbqN1To

Κώστας 1959
17-02-2016 @ 18:27
Καλησπέρα Αντρέα.
...ώσπου και με φτάνει κίτρινο το δείλι
βλέπω αξεδιάλυτες θολές σκιές
είδωλα δικά σου μ'άλικα τα χείλη
δίχως προσωπίδες ξέρεις να με καις...
Θαυμάσιο !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο