Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μεσάνυχτα και κάτι
 
μεσάνυχτα και κάτι μπρός την αχαιρουσία
τη ζωή μου αγνάντεψα και την αθανασία
μυστήρια που διάβηκαν ξεμάκραιναν προς τ'άστρα
φαντάσματα ντυμένα στα μαύρα και στα άπρα

γελώντας με κοιτούσε ένας κοκαλιάρης
αώνιος κουρσάρος και σκοτεινός βαρκάρης
φίλε εκεί που τώρα πάς μου είπε βιάστικά
ποτέ σου τέτοια δε θα δείς και με τραβούσε στα νερά

μετά το φώς ανάμεσα σε μύριες καταιγίδες
ίσως και τότε ξαναβρείς του νόστου τις πατριδες
έλα σαν ήσυχος θνητός πριν η ψυχή σου γείρει
σε τούτο του απόκοσμου εδώ το πανηγύρι

το ξέφρενό του μουγκρητό αφήνω πια ξοπίσω
θεέ μου δόσμου δυναμη δειλά να σ'αντικρύσω
το μαύρο θέαμα φριχτό στριφνό που να το κρύψω
χωρίς θυμό και ταπεινός στα γόνατα θα σκύψω


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Νικηφόρος Ουρανός 38
18-02-2016 @ 07:40
Βαθυστόχαστο, φιλοσοφημένο,
αλλά και άριστα στιχοπλεγμένο!
Καλημέρα, Αντρέα!
ΛΥΔΙΑ_Θ
18-02-2016 @ 08:16
Υπέροχο !!!! ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
18-02-2016 @ 09:09
Εξαιρετικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!καλημέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
oneiropola
18-02-2016 @ 10:42
μετά το φώς ανάμεσα σε μύριες καταιγίδες
ίσως και τότε ξαναβρείς του νόστου τις πατριδες
έλα σαν ήσυχος θνητός πριν η ψυχή σου γείρει
σε τούτο του απόκοσμου εδώ το πανηγύρι

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
18-02-2016 @ 12:14
ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΠΟΝΕΜΕΝΟ ΣΟΥ ΑΝΔΡΕΑ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ............... ::sad.:: ::hug.:: ::hug.::
Κώστας 1959
18-02-2016 @ 12:52
Γεια σου Αντρέα.
Θαυμάσιο !!!
::up.:: ::theos.:: ::up.::
pennastregata
18-02-2016 @ 13:31
Όμορφο...
Απεριόριστος
18-02-2016 @ 18:49
Καλησπέρα Άντη!

Μεστό, αποκαλυπτικό και παλικαρίσιο!
Έξοχο!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-02-2016 @ 19:43
Σημερα ξεπερασες τον εαυτο σου, μας εδωσες ενα αριστουργημα, ενα θεσπεσιο ποιημα, μια απειρου καλλους δημιουργια, ευγε ευγε. ::love.:: ::love.:: ::love.::
φραγκοσυριανος
18-02-2016 @ 21:34
γελώντας με κοιτούσε ένας κοκαλιάρης
αώνιος κουρσάρος και σκοτεινός βαρκάρης
φίλε εκεί που τώρα πάς μου είπε βιάστικά
ποτέ σου τέτοια δε θα δείς και με τραβούσε στα νερά

μετά το φώς ανάμεσα σε μύριες καταιγίδες
ίσως και τότε ξαναβρείς του νόστου τις πατριδες
έλα σαν ήσυχος θνητός πριν η ψυχή σου γείρει
σε τούτο του απόκοσμου εδώ το πανηγύρι

ΠΟΛΛΗ ΟΜΟΡΦΟ. ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο