Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131918 Τραγούδια, 269727 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λευκος πινακας
 
Τις νυχτες ερχεσαι σαν κλεφτης
& δυναστευεις τα ονειρα μου
για σενα γινομαι καθρεφτης
που αντικρυζει την καρδια μου

Βλεπεις αυτα που χω κρυμμενα
τους φοβους & τα μυστικα
μ ενα παραπονο βαμμενα
που κλειδωσα στα βιαστικα

Στοιχειωνεις νυχτα & τη μερα
σφυριζεις παλι πονηρα
αυτα που κλεβεις απο μενα
τα ζωγραφιζεις σε καμβα

Κοιτω τους πινακες στον τοιχο
& αναρωτιεμαι πως μπορω
να γραφω εστω εναν στιχο
αφου εχω μεσα μου κενο




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Και εγώ αυτό αναρωτιέμαι Κατερίνα...αλλά κενό είναι και θα καλυφθεί! Πολύ όμορφο......Μπράβο! Αλίκη...
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Το κενό που νιώθουμε,γεμίζει τη σκέψη μας,Κατερινάκι !!!!....Ιωάννα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο