| |
Στην πόρτα σου
χτυπήματα ανασαίνω
μήπως στέκεσαι εκεί
μήπως κι ανοίξεις
μήπως και ' αισθανθείς.
Λίγα τα λόγια
λίγα τα ροδοπέταλα
εγώ δεν ένιωθα την καρδιά
μέχρι που το κατώφλι σου
πέρασα
και ένιωσα τα χέρια σου
στην ψυχή.
Σαν νεράκι στα μάτια
σε νιώθω
μέσα στον πόνο μου
είσαι το μαχαίρι
που το αίμα ορίζει
με κάθε πληγή του
νιώθω πως γεννιέμαι
ξανά και ξανά
και να πεθαίνω
μπρος σου
επιπλέω στην λάβα
μα δεν καίγομαι
αντέχω
γιατί σε γνώρισα
γιατί μπορώ να σε βλέπω
για ν' αγκαλιάζω τη μορφή σου
με τα μάτια μου
κι ας είναι οι δρόμοι υγροί
αίμα και δάκρυα παντού
εγώ είμαι εδώ
υπάρχω μέσα σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
