|
| Είχες ανθρώπινη θωριά | | | Στην μνήμη του Παντελή Παντελίδη, ενός νέου παιδιού που κατέκτησε τη δόξα πάνω στη γη μα έφυγε πολύ νωρίς... | | Είχες ανθρώπινη θωριά
κι είχες αγγέλου γλώσσα
και τώρα, πρώτη σου φορά,
βρήκες διαμάντια τόσα.
Τόσα, που μέχρι κι οι σοφοί,
θ’ αντίκριζαν με τρόμο
κι από του δρόμου μια στροφή,
ξεγέλασες το δρόμο.
Όσα ’ν’ τ’ αστέρια τ’ ουρανού
κι όσο ψηλά κι αν λάμπουν,
σού κουβεντιάζουν με τον νου,
μέσα στον νου σου να ’μπουν.
Σού τραγουδάνε τρυφερά,
να κλαίει η ψυχή σου η ζώσα,
είχες ανθρώπινη θωριά
κι είχες αγγέλου γλώσσα.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|