Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Με τη φωνή της σιωπής
 Το σκοτάδι μας υπερβαίνει, το λιγοστό φως σκιαγραφεί τις λεπτομέρειες.
 

Καλά που ήρθε η εμμηνόπαυση
και οι καταραμένοι έρωτες
σταμάτησαν να κατοικούν στις λέξεις
Τώρα καμιά συγκίνηση
Επιθυμία καμιά
για σώματα και μυρωδιές
για παραμύθια και παράπονα
Ο πρίγκιπας ξεπέζεψε οριστικά
και τ’ άλογό του
ζεμένο σε καρότσα
κάνει βόλτα τους τουρίστες

Κι ας θέλω να μιλήσω για τους άνεργους
τους άστεγους, τους πρόσφυγες
και τους κατατρεγμένους
Το χέρι μου δεν πάει
Ούτ’ ένα πλήκτρο δε με καταδέχεται
Ούτε μια παύση, μια σιωπή…

Δώσε ψωμί, μου λένε
δώσε ζεστές κουβέρτες
Πάρε ένα παιδί στο σπίτι σου
Με ποιήματα
κανένας δεν ανακουφίζεται
Μόνο τον εαυτό σου ησυχάζεις.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      blue velvet
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
tabasco0
20-02-2016 @ 13:36
η ειλικρινεια ειναι επικινδυνο σπορ

::theos.::
**Ηώς**
20-02-2016 @ 14:28
Με ποιήματα
κανένας δεν ανακουφίζεται
Μόνο τον εαυτό σου ησυχάζεις......εφησυχάζουμε τις συνειδήσεις μας...
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-02-2016 @ 14:39
Τόσο βροντόφωνη σιωπή
είχε καιρό να ακουστεί..
::love.:: ::hug.:: ::love.::
M.is
20-02-2016 @ 17:57
Τη θαύμασα αυτή τη φωνή της σιωπής..!
Έντονη, ρεαλιστική, ουσιαστική ...
ΒΥΡΩΝ
20-02-2016 @ 19:36
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
νετη541
20-02-2016 @ 19:59
...χίλια πράγματα μού 'χουν έρθει στο νου να σου γράψω αλλά θα αρκεστώ να πω ότι αλλάζεις, ομορφαίνεις και (μου) λείπεις... ::love.::
justawoman
21-02-2016 @ 17:02
Καλησπέρα στιχόπολη! ::smile.::
Ξαφνικά νοστάλγησα το "πατρικό μου" και πέρασα μια μικρή βόλτα.
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη & τα όμορφα σχόλια!
Κι εμένα μου λείπουν οι εμπνευσμένες εποχές, που κάθε τι ήταν αφορμή για σκέψη, ανταλλαγή απόψεων, ωραίες συζητήσεις... εντός κι εκτός εικονικού κόσμου. Η μνήμη, κύριος μοχλός της νοσταλγίας, οδήγησε τα βήματά μου.
Να είστε όλοι καλά!
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
03-03-2016 @ 19:31
Τι μεστά που γράφεις!!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
12-10-2016 @ 15:09
Το διάβασα προ καιρού και δεν μπόρεσα να το σχολιάσω.
Όπως πάντα Στέλλα η γραφή σου δεν είναι μόνο μεστή που λέει κι ο Παραποιητής, εμένα προσωπικά με ξεκαρφώνει!
Κι αυτός ο πρίγκιπας... τι να πω, μου λείπεις! ::love.::
Nemo
12-04-2017 @ 03:05
Άψογο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο