| |
Νέα μέρα ξεκινά
όπως όλες οι άλλες:
''Μακάρι να άλλαξε
κάτι,ώστε να χαρώ''
-Βλέποντας,όπως πάντα,
από το παράθυρο
του κόσμου την ρουτίνα-.
Βγαίνοντας και εγώ
έξω σ'αυτόν τον κόσμο
γίνομαι 'γώ μέτοχος
στην ρουτίνα που εγώ
κλεισμένος αντίκριζα.
Μπλέκω μέσα σε μία
τραγική ειρωνεία.
Προσπαθώ να βρω λύσεις,
ώστε να βάλω χρώμα
σε τούτη τη ζωή,αν
και καλύτερο θα'ταν,
να βάλω 'δώ χρώματα.
Και να γίνω ζωγράφος
σε μια άχρωμη ζωή.
Η προσπάθεια όμως
μένει μόνο στα λόγια.
Η απογοήτευση
κυριαρχεί μέσα σε
μυαλό,καρδιά και ψυχή.
Και φτάνω στο σημείο
εγώ να παραιτηθώ.
Όμως κάτι μ'οδηγεί
να γίνω Σίσυφος απ'
το μύθο εμπνευσμένος.
Συνεχώς καταλήγω
σ'ένα αποτέλεσμα
ίδιο,σαν μια κατάρα.
Κατάρα δίχως τέλος.
Τελικά στην πλήξη
πνίγομαι,μαχόμενος
μέσα σε ένα λάκκο
σαν δεύτερος Τάνταλος.
Αιώνια καταδίκη
με βασανίζει πάντα
και ποτέ δεν μ'αφήνει.
Βράδιασε όμως έξω.
Καιρός είναι να σκεφτώ
την επόμενη ημέρα.
Μια μέρα μονότονη,
που αν ριζικά κάτι
δεν αλλάξει,μια μάχη
άνιση θα υπάρξει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
