| Το βλέπεις
απέχω πολύ απ' την τελειότητα
κάθε πτυχή μου και ψεγάδι
ποτέ δεν ήμουν από 'κεινα
τα διαμάντια που κυκλοφορούν
και στο διάβα τους τυφλώνουν
τους πεζούς
με τη λάμψη που τα χαρακτηρίζει.
Το βλέπεις
δεν μπορώ σε ξεθωριασμένα χρώματα
να ζωντανεύω το πάθος
το μέτριο με σκοτώνει , δεν μπορώ να συμβιβαστώ
είναι αδύνατον για μένα να προσαρμοστώ
να χωρέσω σε καλούπια
ώρες ώρες πνίγομαι
δεν γίνεται να μην το 'χεις δει .
Κι ας μην ήσουν εκεί τα βράδια που
ένιωθα μόνη
τα βράδια που με μισούσα
που ήθελα να φύγω
δίχως να ξέρω
πως ίσως να μη συναντούσα ποτέ
στη ζωή μου τα μάτια σου.
Στα στενά της καρδιάς σεργιανάς
τρέχεις ανάμεσα στις βαλβίδες
με τη ροή του αίματος
σε νιώθω σε κάθε χτύπο
μου μιλάς σε κάθε ανάσα.
Παρέμεινα εκείνο το κοριτσάκι
που ζει στις σιωπές και τις αναμνήσεις
ακούγοντας στο ραδιόφωνο
κομμάτια της ψυχής του
κι όμως εσένα θα σε κοιτάω
πάντα με τη λατρεία ζωγραφισμένη
στα μάτια
δεν θα βγεις απ' την καρδιά
όσα χρόνια κι αν περάσουν
κι ας μην το ξέρεις
κι ας μην είμαι αρκετή
γιατί ξέρω τι είναι δυστυχία πια
να ζω μη γνωρίζοντας ότι υπάρχεις .
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|