Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ~* Δροσοσταλίδα μου *~
 Αθάνατε πόθε, ταξιδευτή, συλλογισμέ, την φέρνεις κοντά μου κι ας ζούμε σε γη, διαφορετική και όνειρα ταράζουν την καρδιά μου
 
[align=left][B][I]


*~* Δροσοσταλίδα μου *~*
Σαλπάρω και δίνομε στον αγέρα σου
σε κοιτώ και χάνομαι στη ματιά σου
λεηλατώ της νύχτας τα όνειρα
με τη φλόγα, που έχει η καρδιά σου !
Στα βλέφαρα σου,
ακουμπώ τις ανάσες μου
κι ηχούν μελωδίες ξεχασμένες,
το ημίφως, γίνετε φως
κι οι ματιές σου, φωτιές λατρεμένες !
Τα ματοτσίνορα σου,
ανοιξιάτικο τραγούδι,
η ευωδιά σου,
άρωμα μεθυστικό
δροσοσταλίδα μου,
καημέ μου και δάκρυ
και αιτία να κοιτώ ουρανό !
Αθάνατε πόθε, ταξιδευτή,
συλλογισμέ, την φέρνεις κοντά μου
κι ας ζούμε σε γη, διαφορετική
και όνειρα ταράζουν την καρδιά μου.
Φανταστικέ μου ανθέ του δυόσμου
μεθυστικέ, καρπέ ροδόφυλλου έρωτα
τα χρώματα σου ξυπνούν,
την ομορφιά του κόσμου
και ζωγραφίζουν της Άνοιξης χρώματα !
* * Nikos D. Stoforos * *


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

nstoforo@otenet.gr
 
rania.foka@yahoo.co.uk
29-02-2016 @ 10:14
Τα ματοτσίνορα σου,
ανοιξιάτικο τραγούδι,
η ευωδιά σου,
άρωμα μεθυστικό
δροσοσταλίδα μου,
καημέ μου και δάκρυ
και αιτία να κοιτώ ουρανό ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!φοβερό!!!!!!!!!!!! ::theos.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
29-02-2016 @ 10:21
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ταπεινος ναρκισσος
29-02-2016 @ 10:33
Φανταστικέ μου ανθέ του δυόσμου
μεθυστικέ, καρπέ ροδόφυλλου έρωτα
τα χρώματα σου ξυπνούν,
την ομορφιά του κόσμου
και ζωγραφίζουν της Άνοιξης χρώματα !
Ποιά αγλαισμένη ομορφοσύνης ιδιαίτερη δημιουργία Νίκο ! ! !
Stoforos
01-03-2016 @ 13:47
*~* Το σπουργιτάκι *~*
Άνοιξα τις πόρτες της Άνοιξης
με της Αγάπης το δεύτερο κλειδί
γιατί το πρώτο, "γράφει έρωτας"
που δίνει στην εποχή αναπνοή !
Οι ζαρντινιέρες με γαρύφαλλα γεμάτες
το άρωμα του πόθου, αισθητό
που τα πότισε ο έρωτας ιδρώτα
κι όλα τα χρώματα μοσχοβολάνε καημό !
Ένα δάκρυ απ' τον πόνο μου κυλάει
είναι, που μπερδεύεις τη φωτιά
και τη φλόγα της λαχτάρας μου μπλοκάρεις
με τα ξέφτια και τα φύλλα τα ξερά ...
Κοίταξε, το σπουργιτάκι,
τη φωλιά σου νοσταλγώ,
στο παράθυρο σου, απ' έξω
για ένα σου φιλί καυτό,
που ερμητικά το κλείνεις
κι είμαι μες στον πυρετό.
Με το ράμφος μου θα σπάσω
το τζαμάκι το μικρό
θα ξηλώσω τις κουρτίνες
και θα μπω στο νυχτικό !
* * Nikos D. Stoforos * *




Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο