| |
Σπασμένη λάμπα φθορίου
σ' ένα τσίρκο που έκλεισε
έμοιαζε η καρδιά μου
Στο ξέφρενο χορό
ενός καρναβαλιού
Παρασύρθηκα
στην αγκαλιά της
Ποια ήταν άραγε
Μονάχα το άρωμα της
πρόδιδε
την Καταγωγή της
Δεν ήταν από χωριό
μήτε από κάποιο καταγώγι
Ταξιδεμένη
στα σαλόνια της Εσπερίας
Στο κανάλι του Σηκουάνα
θαρρώ
Αυτή η θεσπέσια κόρη
με κοιτούσε στα μάτια
Μου χάριζε το "Σ' αγαπώ"
Να χε άραγε σκοπό
να ομολογήσει;
Το δάχτυλο της
χτυπημένο από καιρό
λες και να 'ταν σημάδι
διαμαντένιο δαχτυλίδι
να προσφέρω
Με γέλασε ο γλυκός ύπνος.
Άξαφνα χάθηκε
κι εγώ
αναζητώ τη μορφή της
στων ματιών μου
τους δακρυσμένους καθρέφτες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
