| |
[align=center][B][I][font=Georgia][color=black] Όλες τις μέρες σ΄ένα κουτί παραπόνων
θα κλείσω
Μαζί και κάποια δανεικά συναισθήματα
χρέους απαραίτητα
Δώρο σ΄έναν κόσμο αντοχής
που δεν υπάρχει πια
Μόνο κάτι ξεχασμένα όντα της Λεμουρίας
το ανεπίστρεπτο να θυμίζουν
Περιμένοντας νωχελικά το πλοίο των ονείρων
ξεχάστηκαν οι ψυχές μας
σε θερμαινόμενες αίθουσες αναμονής
Με το αντίτιμο στη τρύπια τσέπη
να ρισκάρει την πιθανότητα του γυρισμού
Φυσώ το χνώτο μου στο τζάμι και γράφω
Μην περιμένετε πια εδώ
οι πύλες βρίσκονται έξω
Θα είμαι εκεί ψιθυρίζω
στον Λέμουρο που με κοιτά
πίσω απ΄το τζάμι με τα τεράστια μάτια του
Θυμάμαι…
Θα είμαι εκεί… [/color][/font]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
