Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πεντε παιδια...ολο πληγες
 Καλημερα φιλαρακια, οσο και να μεγαλωσει ο ανθρωπος τα παιδικα του χρονια σφραγιζουν τη ζωη του.
 
Τις αναμνησεις μου μετρω
μικρο παιδακι στο χωριο
στα συννεφα εκει επανω
ειν το βουνο μας το Βουλκανο

Εκει γεννηθηκα εγω
σε μια σπηλια...μα το Θεω
η μανα εκανε εφτα
ζησανε, τα καλοκαιρινα

Οπατερας εφυγε νωρις
και μειναμε στη φτωχεια εμεις
μια μανα νια, μαυροντημενη
απο αγαπη στερημενη

Σε ολα ελειψε το χαδι
μου μεινε, στη ψυχη σημαδι
ο θειος Ηλιας ηταν εκει
και χορτασα γλυκο ψωμι

Στις πετρες, τα χαλικια
ξυπολητα μεσα στα ρεικια
στ` αρχαια φυτρωναν μανουσακια
μαζευαν, τα μικρα χερακια

Και κεινα τα κουτια της προνοιας
της Αμερικανικης συμπονοιας...
αχτιδα ηταν το σχολειο
εμαθα, τα γραμματα να αγαπω

Παπουτσια παντα, αλλουνων
φαι...συμπονοια διπλανων
ζαχαρη πανω στο ψωμι
και ψωμοτυρι, μια ζωη

Δεν ειν η φτωχεια το αγκαθι
ηταν, που μου` λειπε κατι
αγαπη, εψαχνα να βρω
πληρωσα ακριβα, για αυτο

Δεν μου χαριστηκε η ζωη
ουτε γυριζω....πια εκει
μεγαλωσα, οχι δεν παω
της τρυφεροτητος, τα χρονια κοιταω

Δεν τα` ζησα φιλοι μου εγω
εκει, ξεχασμενο απ` το Θεο
πεντε παιδια, ολο πληγες
αγαπες, μονο δανεικες


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
heardline
11-03-2016 @ 01:13
Κι όμως ο πόνος είν' αλάτι
που νοστιμίζει αυτό το κάτι
το λίγο ή το πολύ που ζούμε
με κάτι απλό για να χαρούμε.


::hug.:: ::hug.:: ::kiss.::
Petruccio
11-03-2016 @ 03:28
Δεν ειν η φτωχεια το αγκαθι
ηταν, που μου` λειπε κατι
αγαπη, εψαχνα να βρω
πληρωσα ακριβα, για αυτο
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
11-03-2016 @ 07:33
Συγκλονιστικό!
Βαθιά πονεμένο,
αλλά και άρτια δοσμένο!
Εύγε και καλή σου μέρα, Γεωργία!
ΒΥΡΩΝ
11-03-2016 @ 07:42
Παπουτσια παντα, αλλουνων
φαι...συμπονοια διπλανων
ζαχαρη πανω στο ψωμι
και ψωμοτυρι, μια ζωη
::up.:: ::hug.:: ::yes.::
annadrak
11-03-2016 @ 07:57
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΝΤΗΣ
11-03-2016 @ 08:24
υπεροχο
oneiropola
11-03-2016 @ 08:43
Δεν ειν η φτωχεια το αγκαθι
ηταν, που μου` λειπε κατι
αγαπη, εψαχνα να βρω
πληρωσα ακριβα, για αυτο

::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
ο αδεσποτος
11-03-2016 @ 09:09
Εκει γεννηθηκα εγω
σε μια σπηλια...μα το Θεω
η μανα εκανε εφτα
ζησανε, τα καλοκαιρινα

πολυ ομορφο καλημερα !!! ::hug.::
smaragdenia
11-03-2016 @ 10:26
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ
ΤΡΥΦΕΡΟ ΚΑΙ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ!!!!!!!!

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
rania.foka@yahoo.co.uk
11-03-2016 @ 10:40
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Κατράκης
11-03-2016 @ 12:11
::love.:: ::hug.:: ::love.::

Συμφωνώ με όσο είπε ο Νικηφόρος ...Πανέμορφο !!!!
**Ηώς**
11-03-2016 @ 13:07
πεντε παιδια, ολο πληγες........ ::blush.:: ::hug.::
Κώστας 1959
11-03-2016 @ 14:34
Γεια σου Γεωργία.
Πολύ συγκινητικό και νοσταλγικό !!!
Υπέροχο !!!
::hug.:: ::theos.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ
11-03-2016 @ 18:18
Απλά άψογο, χωρίς σχόλια.
::theos.:: ::1255.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
11-03-2016 @ 21:29

Οπατερας εφυγε νωρις
και μειναμε στη φτωχεια εμεις
μια μανα νια, μαυροντημενη
απο αγαπη στερημενη

Σε ολα ελειψε το χαδι
μου μεινε, στη ψυχη σημαδι
ο θειος Ηλιας ηταν εκει
και χορτασα γλυκο ψωμι

Στις πετρες, τα χαλικια
ξυπολητα μεσα στα ρεικια
στ` αρχαια φυτρωναν μανουσακια
μαζευαν, τα μικρα χερακια ::theos.:: ::kiss.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο