| |
| | ~* Επαγωγικός συλλογισμός *~ |  | | | Σαν γυναίκα περνάς, απ' τ' ουρανού το παράθυρο και σε συναντώ στις φλόγες της κόλασης | | |
[align=left][B][I]
*~* Επαγωγικός συλλογισμός *~*
Δεν χωράει ο παράδεισος τη Γυναίκα
ας είναι κτήμα της,
γιαυτό έπλασε και την κόλαση,
το ανθρώπινο πνεύμα
που θηλάζει, νεογέννητο, στα στήθη της !
Ποια δύναμη μπορεί να δει κατάματα,
τη φλόγα του έρωτα ; Την θεϊκή του μαγεία ;
Που καίει ακόμα και την ψυχή του χάροντα,
υπερπηδώντας τις αντιστάσεις, τα εμπόδια
κι ας προκαλεί αγωνία.
Να γιατί πάει απ' την πίσω πόρτα
ο άτιμος θανατηφόρος
σαν τον καπνό αναμμένου τσιγάρου
η υστεροβουλία .........
Σαν κάπου κι εδώ, να γυροφέρνει ο έρωτας
σ' ένα σύννεφο κριμένος
να ρίξει καυτές ψιχάλες, της εποχής
όπως στης Αλκυόνης τη φωλιά ...
Κι εγώ διψασμένο πουλί
στο άνυδρο της μοναξιάς φουστάνι
πετώ κοντά σου νοερά
συλλογισμένος, της δική σου φλόγας
τον πυρετό και τη ζάλη !
Μες απ' του ήλιου τη λάβα, η αχτίδα
πλησιάζει σαν ερωμένη, καιόμενη από πάθος
τον κωπηλάτη !
Που την οδηγεί σε σκοτεινή σπηλιά,
να την φωτίσει
γυμνή σαν φωτιά, υγρή σαν θάλασσα,
μετουσιώνοντας την, σε γυναίκα
γνωρίζοντας το πάθος του πόθου, το δυνατό του άρμα
δοσμένο από του σύμπαντος,
τον επαγωγικό συλλογισμό !
Σαν γυναίκα περνάς, απ' τ' ουρανού το παράθυρο
και σε συναντώ στις φλόγες της κόλασης .....
Ο συλλογισμός, κοιτά τον σύλλογο αν δέχεται,
( κολασμένους ) ή μόνο ( κολασμένες ) ;
Τι ζεστά που είναι τον χειμώνα ... ( εδώ ) ................
* * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
rania.foka@yahoo.co.uk
11-03-2016 @ 10:22 | Σαν κάπου κι εδώ, να γυροφέρνει ο έρωτας
σ' ένα σύννεφο κριμένος
να ρίξει καυτές ψιχάλες, της εποχής
όπως στης Αλκυόνης τη φωλιά ...
Κι εγώ διψασμένο πουλί
στο άνυδρο της μοναξιάς φουστάνι
πετώ κοντά σου νοερά
συλλογισμένος, της δική σου φλόγας
τον πυρετό και τη ζάλη !
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΤΑΠΛΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ταπεινος ναρκισσος
11-03-2016 @ 11:24 | Που την οδηγεί σε σκοτεινή σπηλιά,
να την φωτίσει
γυμνή σαν φωτιά, υγρή σαν θάλασσα,
μετουσιώνοντας την, σε γυναίκα
γνωρίζοντας το πάθος του πόθου, το δυνατό του άρμα
δοσμένο από του σύμπαντος,
τον επαγωγικό συλλογισμό !
Εξαιρετικόν και φιλοσοφημένον ! ! ! | | Stoforos
11-03-2016 @ 11:31 | Με τιμάτε με τα γεμάτα συναίσθημα σχόλια σας
και σας ευχαριστώ πολύ με την αγάπη μου ! ! ::hug.:: ::up.:: | | annadrak
11-03-2016 @ 11:57 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
11-03-2016 @ 15:23 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
11-03-2016 @ 20:57 | Πολλα μου αρεσουν σε σενα μα πανω απο ολα μου αρεσει που υμνεις τη γυναικα τη βαζεις πολυ ψηλα στα ποιηματα σου. Να` σαι καλα αγαπημενε φιλε. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
