|
| Ανάλυσε αν μπορείς | | | το πεζογράφημα αυτό δημιουργήθηκε από ένα συνοθύλευμα συναισθηματων που ακόμα και γω απορούσα πως καιγιατι τα έγραψα ......! | | Πορτρέτο σε μαύρο πίνακα ζωγραφισμένο, χωμένο στο πατάρι. Μελετημένες πινελιές που χρωματίζουν την χλωμή αλήθεια. Ανταύγειες που ξεθωριάζουν το φόντο κι η μπογιά να ξεφεύγει, να τάσσει χάμω... μεγάλη η παλέτα μα λίγοι οι κύκλοι, ίσα που φτάνουν για μια τέτοια φιγούρα. Όλα επίπεδα, ούτε μια σκιά λες και είναι άψυχο,άυλο το λαμπερό πρόσωπο. Γελά ή κλαίει, τι σκέφτεται, τι συλλέγεται.
Μεθυσμένος θα 'ταν ο ζωγράφος κι έτρεμε το χέρι, έτρεμε σαν ψάρι στη ξηρά.
Κάτι θέλει να πει, κάτι το εμποδίζει να εκφραστεί, ίσως το κρύο του καλοκαιριού...
Το κόκκινο παντού, πορφυροπασαλιμμένο, ποιος να πονά, το είδωλο ή ο καθρέφτης....
Μάτια που βρίθουν νοημάτων, που τρελαίνουν όποιων τ' αντικρίζει...
ʼβυσσος που λέει πολλά που ανοιγοκλείνει πόρτες ετοιμόρροπες...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| πας μη Έλλην βάρβαρος - Των την Ελλήνων γλώτταν ειδώς, μετά Θεού διαλέγεται!!! | | |
|
Antigoni 25-05-2006 | para polu omorfo | | Katerina_Dm 01-06-2006 | Αγγίζει βαθιά η γραφή σου.... ό,τι κι αν την προκάλεσε. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|