| |
Σαν ένα ανόητο παιδί
δίπλα στο παλιό
ραδιόφωνο αργοπεθαίνω
ακούγοντας το όνομά μου
μέσα σε κάθε νότα
μέσα σε κάθε συλλαβή
αρρωσταίνω
μέσα σε σκέψεις μου κρυφές
ανομολόγητες
εγκλωβίζομαι
και τα μάτια σου ψάχνω
για αυλαία .
Θέλω να νιώσω
στον ύπνο μου κάθε κύτταρό
δικό σου απαλό
να μου στολίζει τα βλέφαρα
να σ' εγκλωβίζω στο νου
και να σε βλέπω
παντού μέσα στην νύχτα
μα να σ' έχω δίπλα μου.
Τον χτύπο της καρδιάς σου
ν' ακούω
να μπορώ , να 'χω το δικαίωμα
για μια νύχτα
να σε αγκαλιάσω
να σ' αγγίξω
με τα χέρια αυτά
κι αυτό το κορμί , αχ,
που το λατρεύω
να το προσκυνήσω
να το προστατεύω με τα χείλη μου
να μην το βρουν οι πληγές
της μέρας.
Έχω τρελαθεί τελείως
σαν το νερό χάνομαι
τρέχει η ψυχή μου σαν ποτάμι
δεν μένει σταθερή
με τόσο αίμα που την πότισαν
μα σ' αγαπώ
και παραδίνομαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
