| |
Αδιάκοπα.. τη μέρα και τη νύχτα
Των στίχων η παθιάρα μηχανή
Μαζεύει τη χαρά μας και την πίκρα
Και βάζει φαντασία περισσή...
Λατρεύει τα ξυσμένα τα μολύβια
Κι εκείνα τα ολόλευκα χαρτιά
Και παίζει συνδυάζοντας τις λέξεις
Ποιήματα να πλέξει μαγικά...
Και ξέρει να μαγεύει τις αισθήσεις
Χορεύει στις ευαίσθητες ψυχές
Και όλα στη ζωή τα περιγράφει
Χωρίς ποτέ να νιώθει ενοχές...
Καβάλα την λοιπόν τη μηχανή σου
Και βάλε να δουλέψει το μυαλό
Θα δεις.. όταν πεθαίνει το κορμί σου
Τα λόγια σου ν' ανθίζουν στο γυαλό...
12-7-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
